Para cando a cadeira da RAG para María Xosé Queizán?
Non me consideraba quen de iniciar publicamente o asunto que encabeza esta reflexión, pola amizade e proximidade ideolóxica que me unen a Queizán. Non quixen pero desde hai tempo, nos faladoiros culturetas, nas comidas de homenaxes, nos recantos "ilustrados", sempre privadamente, con aceno, non sei se cualificalo de clandestino ou vergoñento, escoitei a moitas persoas, laiarse da falta de consideración das institucións pola traxectoria intelectual de María Xosé Queizán.
Despois un artigo de Fran Lorenzo, un comentario de Marga Romero, outro de Begoña Caamaño, recordo unha columna, en A Nosa Terra, de María Reimóndez, a polémica está servida. (a seguir en A Nosa Terra, 8 de xullo de 2010, nº 1414
Non me consideraba quen de iniciar publicamente o asunto que encabeza esta reflexión, pola amizade e proximidade ideolóxica que me unen a Queizán. Non quixen pero desde hai tempo, nos faladoiros culturetas, nas comidas de homenaxes, nos recantos "ilustrados", sempre privadamente, con aceno, non sei se cualificalo de clandestino ou vergoñento, escoitei a moitas persoas, laiarse da falta de consideración das institucións pola traxectoria intelectual de María Xosé Queizán.
Despois un artigo de Fran Lorenzo, un comentario de Marga Romero, outro de Begoña Caamaño, recordo unha columna, en A Nosa Terra, de María Reimóndez, a polémica está servida. (a seguir en A Nosa Terra, 8 de xullo de 2010, nº 1414
Comentarios